Kennis en kunde is zeker niet alleen in traditionele leersituaties te halen. Bovendien is juist het zelf ‘brengen’ ervan een fundamenteel verschil met vroeger. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat diplomaloos opleiden steeds normaler wordt. Een van de redenen is dat the global value van een student nihil is als er geen aantoonbare skills zijn. Een uniek online portfolio geeft nu al een veel grotere kans op wereldwijde zichtbaarheid en daarmee werk/projecten. Het is in mijn ogen dan ook noodzakelijk dat het onderwijs niet langer onbedoeld draait om het systeem, de logistiek, hét curriculum, de planning en kosten, maar om het belang van de individuele leerling/student. Concreet dus de groei centraal zetten. En de jonge mens daarbij maximaal support geven. De schijn van een verbeterde positie op de (arbeids-)markt die soms door instellingen/opleidingscentra wordt gewekt, zou wat mij betreft mogen worden omgezet in een kwetsbare opstelling van de instelling. Een die erkent dat de oude opvatting niet meer geldt en dat we met elkaar moeten zoeken naar hoe het wel moet. Door experiment, waar juist de student meedenkt en -werkt aan deze innovatie. Niemand kan een perfect uniform antwoord geven op de vraag hoe dit dan precies moet zijn. Trial and error hoort daarbij, denk ik. Instellingen kunnen juist nu laten zien waar ze echt voor staan.